یادداشت دکتر سیدعلی محمد سجادی به مناسبت رحلت شادروان دکتر احمد مهدوی دامغانی
6903 Views
دکتر سید علی محمد سجادی، استاد بازنشسته دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی به مناسبت رحلت استاد فرزانه شادروان دکتر احمد مهدوی دامغانی، یادداشتی منتشر کرده است.
در این یادداشت آمده است:
بسمـه تعالـی
عاش سعیـدا و مات سعیـدا
روز جمعه 1401/3/27 به هنگام ظهر به وقت فیلادلفیا آخرین وضوی خود را تجدید کرد و به سوی قبله پا کشید و دیده بر هم نهاد و چشم از جهان هستی فروبست؛ فرشتگانش به استقبال آمدند تا آن روح پاک را به میهمانی کریم کریمان برند و این پاداش کسی بود که در طول 96 سال از عمر شریف خویش از مشهد مقدس تا پنسیلوانیا و از دانشگاه تهران تا دانشگاه هاروارد دمی جز به اخلاص به سر نبرد؛ عشق محمد و آل محمد شرار جان بی‌فرودش بود و شوق دانش آموزی و معرفت اندوزی سرمایۀ دل امیدوارش؛ از هر خرمن خوشه‌ای و از خوان توشه‌ای برگرفت، زبان و ادب عرب را در امان پدر با زمزمۀ آیات قرآنی آموخت و آثار معصومان پاک را به عنوان سرمایۀ معنوی اندوخت. این بزرگ مرد خراسانی به آسانی راه های دشوار را برخود هموار کرد و تا قلۀ رفیع دکتری در زبان و ادبیات فارسی و عربی برآمد، بر زبان فرانسه و انگلیسی تسلط یافت و از تراوشات فکری خویش نهال برومند فرزندانی چون فریده خانم را تربیت کرد که به بیش از پنج زبان زنده دنیا سخن می گوید و می نویسد و ترجمه می‌کند.
با این همه او همان بود که بود؛ خدای‌پرست و حقیقت‌طلب، افتاده و آزاده، فکور و صبور، کریم‌النفس و منیع‌الطبع، پایمرد و دستگیر، پیراسته و آراسته و از وابستگی وارسته.
او استاد دکتر احمد مهدوی دامغانی بود – رحمه الله علیه رحمه واسعه - و اگر کسی خواهان آثار نفیس و افکار عمیق و دریای مواج ذهن و اندیشه ذخار و قلم شیرین و حافظۀ کم نظیر اوست؛ بنگرد به «حاصل اوقات»، «یاد یاران و قطره‌های باران»، «یاد عزیزان در برگ‌ریزان»، «نجد و یاران نجد»، «شاهدخت والاتبار و شهربانو»، «آئینه در مقابل خورشید»، «در حدیث دیگران» و.... که ان آثارنا تدل علینا.
و مرا که عمری است که حلقۀ ارادت او به گوش جان است و یاد او آرامش روح و روان چه کند اگر فرماید:
آسمـان دلم غبار گرفت رفت و از جان من قرار گرفت
مهـدوی اوستاد استادان راه هجرت از این دیار گرفت
