مدیریت سبز
دانشگاه سبز ضامن توسعه پایدار و حافظ زیستبوم بشر
حرکت دانشگاهها بهعنوان نهادهایی پیشرو در حفظ زیستبوم بشر در عرصه نوآوری مدیریت سبز امری ضروری است. مدیریت سبز با ترویج استفاده از انرژیهای پاک، موجب کاهش مصرف انرژی و صرفهجویی میشود.
روز به روز دانشگاههای بیشتری در سراسر جهان در این حوزه گام برمیدارند تا علاوهبر اینکه الگویی برای جامعه باشند، بتوانند دانشجویان را با این فرهنگ آشنا کرده و مدیریت سبز را در جوامع نهادینه سازند.
در طرح دانشگاه سبز ذهن ابتدا به سمت فضای سبز دانشگاهی میرود، اما بهصورت جدیتر اداره کردن تمام فعالیتهای بشری و محیط زیستی با کمترین زیان برای محیط زیست است. بهطور کلی هدف از تاسیس دانشگاه سبز، پیادهسازی مدیریت سبز در دانشگاه است.
نخستین بار در جهان موضوع دانشگاه سبز و توسعه پایدار توسط یک فرد آمریکایی مطرح شد. او یک انجمن حرفهای در سال ۲۰۰۵ با عنوان انجمن توسعه پایدار و پیشرفت آموزش عالی تشکیل داد که این انجمن در دنیا به اختصار با عنوان "AASHE" شناخته شد. در حال حاضر AASHE به دانشگاههایی گفته میشود که بالاترین سطح موفقیت را در طراحیهای سبز و توسعه آن در جوامع اطراف خود داشته باشند.
یکی از معتبرترین رتبهبندیهای دانشگاهها در حوزه مدیریت سبز، نظام رتبهبندی «گرین متریک» است که با هدف ارائه چشماندازی فراگیر از شرایط و سیاستهای در پیوند با محیط زیست و توسعه پایدار توسط دانشگاه اندونزی، از سال ۲۰۱۰ اقدام به ارزیابی و رتبهبندی دانشگاههای جهان براساس معیارها و شاخصهای مرتبط با مسائل زیست محیطی در دانشگاهها کرده است. در این رتبهبندی تلاش برای داشتن فضای سبز و افزایش آن مهم تلقی شدهاست. درواقع آنچه در این رتبهبندی مورد سنجش قرار میگیرد، جایگاه دانشگاه در حفظ محیط زیست و تاثیر آن در پایداری محیط است.